'Selam. Nasılsın?' ''İyi misin merak ettim' . Sana bu kelimeler birşeyleri çağrıştırıyor mu? Kesin çağrıştırıyordur. Aramışsındır sen de birilerini özlediğinde. Hatta beni de aramışsındır belki bir keresinde. Ben de aradım. Birçok defa . Seni özlediğimde seni de aramadım mı? Bir mesaj da mı atmadım sana hiç? Ya da internette iyi akşamlar da mı demedim?

Ben sana gereğinden fazla mı önem verdim? Bunu açık yüreklilikle söyle çünkü artık araşmalar yerini aramalara ve cevap alamamalara bıraktığı zaman, insan kendi başına kaldığında gözlerinden akanları silmekten zevk almıyor. İstemiyorsan söyle aramalar da bitsin artık aranma beklentisi de telefonu yanıma almak da bitsin.Çevrimiçi olmalar da...

Bu yazıyı bir kişiye değil beni tanıyan herkese yazdım. İsteyen okusun pay alsın kendine. 'Yok abi bana yazmamıştır' diyeceksiniz çoğunuz. Niye yazmayayım sana? Sen bana hep iyi davrandın hal hatır sordun diye mi? En son ne zaman selam verdiğini bile hatırlayamadığın ama seni hep gördüğünde seninle konuşan adamım ben bunu unutma. Ama senden bunu unutma isteğim bile gerçekleşmeyecek hatta sen bu yazının tümünü okumayacaksın bile. Ben de zaten artık sana merhaba demeyeceğim . Yalnızca burada uykusuz gecelerim bana merhaba dediğinde onunla konuşacağım. İlk adımı atan olmak beni yordu, tükendim.

Artık o kadar  kötü bir vaziyetteyim ki dertlerim mutlulukları kapattı ve benim dert ortağım olarak gördüğüm insan bile benden sıkıldı. O bile belki biraz yalnız kalmalısın dedi. Benim hep yapmaya korktuğum ve kaçtığım bu şey beni iyi edecek mi bilinmez ama en azından onunla konuşabilmek için yalnızlıkla arkadaşlığımız başladı ve bir süre daha devam edecek. Teşekkürler yanımda olan ve ismini söyleyemediğim arkadaşım. Belki benden rahatsız olursun diye yazmıyorum seni ama sen kendini biliyorsun. Artık sana dertlerimi anlatacak yüzüm bile yok. Zaten artık anlatsam da senin dinlemekten sıkıldığın bir adam var karşında. Sürekli rahatsız eden gereksiz bir adam...