Bugün apaçilere sesleniyorum.Size apaçi diye hitap ettiğim için bozulmayın ama başka birşey yazsam kimi anlattığım belli olmaz.

Karanfil'de, Selanik'te, Murat'ın önünde görüyoruz sizi hep. İlginç saç stilleriniz, sahte markalı bez ayakkabılarınız, paçası dar eşofmanlarınızla kült mertebesine ulaştınız. Alıştık sizi görmeye Güvenpark'taki heykelin tepesinde. dıt dıt dıt dırığdırığ dıt dıt dıt dırığdırığ müziğiyle tüm şehri inlettiniz. Düğünlerde peformans sergilediniz. Hatta yeri geldi okulların şenliklerine gittiniz. Sizi tanımayanlara güldük nasıl tanımazsın onları diye.

Tüplü Tofaş arabalarda disko müzikleri açıp sokaktan geçtiğinizi hissettirdiniz. Kafanızı filmli camların ardından etraftakilere çevirip caddenin nabzını tuttunuz. İnsanları karşılığında hiçbirşey beklemeden eğlendirdiniz.Anadolu çocuğu olduğunuzu anlattınız her gittiğiniz yerde. Sokak kültürünü bir üst aşamaya taşıdınız.

Peki insanlar size ne yaptı?

'Oha apaçiye bak lan'

'Herif  Türkiye jöle sanayiini ayakta tutuyor be!'

'Üstündeki pembe tişört olayım senin'

Bir apaçiyseniz bunu duymuşsunuzdur kalabalık bir caddede. Kalabalık bir cadde diyorum çünkü kuytuda korkuyor herkes sizden.

'Bu apaçiler sıkıştırıp dövmesinler bizi, yolumuzu değiştirelim.' cümlesini ve buna benzer cümleleri bizzat çok kişiden duydum tenha yerlerde.

İnsanlar niye korkuyorlar sizden kuytuda?  Niye anlamıyor kimse sizi? Sokak kültürünü yaşatan siz harika adamlar niye 'apaçi' olarak tanındınız? Dans ederek ve farklı şekilde giyinerek kendini ifade etmek suç mu? Anadolu kültüründe sizin gibi içi dışı bir delikanlılara hiç mi yer yok?

Soruları ben sordum cevapları arıyorum. Özellikle bu akımın öncülerinden Suad Göker abimiz bu yazıyı okursa ne mutlu bana.

Benim okuduğum lisenin önemli günlerinde öğrencilerin kurduğu apaçi dansı topluluğu gösteriler yapmakta. Buradan yola çıkarak bu yazıyı yazdım. Taklit bile ediliyorsunuz, o kadar eğlenceli adamlarsınız. Metalci gençler sizlerle daha mutlu Ankara'nın tenini kararttığı çocuklar; namıdeğer APAÇİLER.